En el principio - III


  A esmorga tiene, por decirlo así, dos inicios.

  El primero, corresponde a la "Documentación" y dice:


  Cando eu era aínda moi rapaz, seguíase a falar do caso entre as boas xentes de Auria, cibdá onde nascín e onde as cousas ocurriran. O caso contábase de moitos xeitos pro todos viñan a casar no final, que decote era o mesmo.

  

Y, luego, tenemos la correspondiente al  primer capítulo:



—Non señor, non lle foi eisí como está nise papel que leron, que os papeis teñen conta do que lle poñen enriba, anque non foi moito o que entendín. Eiquí, o siñor, bulía moito a ler, e a máis diso non estamos moi afeitos a ouvir ler en castelán, que eiquí non o falamos; e cando

un que non sexa señorito se bota a falalo, decímoslle que fala castrapo… Pro, con todo, non foi eisí anque o diga a Guardia Civil, a tía Esquilacha ou o sulsuncordia, con premiso da súa cara. Nin do escomenzo das cousas, nin do que veu dimpois nin do remate, ninguén sabe nada porque ninguén viu nada, ou si o viron non repararon, que unha cousa é vere e outra reparare.

  La pregunta es, ¿hay alguna diferencia estilística entre ambos arranques?
http://chocosylectores.blogspot.com/2014/10/a-esmorga.html

7 comentarios:

  1. ¿Es una pregunta trampa? Porque, vaya, el cambio es evidente, ¿no? Sobre todo por el "diálogo" y el cambio de narrador.

    ResponderEliminar
  2. No, más bien en la indefinición del que selecciona estos trozos para decidir cuál es el verdadero principio. -- Vale, que sí, que el libro se inicia con la "Documentación"... pero con ese juego ficcional de darle verosimilitud a ese texto, podría entenderse que el arranque real ocurre en el juicio, ¡qué lío, mare!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. El principio es la documentación, no sé por qué lo dudas, ¿no es acaso ya parte de la ficción? Pues eso.
      Otra cosa sería que EBA nos contara la batallita esa de como siendo niño vio matar a un hombre a navajazos en un ámbiente procesional, y que después firmara haciendo borrón y cuenta nueva antes de sumergirse en lo a partir de ese hecho inventado.

      Resumiendo, para mí, clarisimamente, la historia comienza en la página 9 de la edición que manejamos.

      Eliminar
    2. Vale. Dejamos el texto como queda por no andar trasteando y dejando sin sentido los comentarios anteriores, pero tu argumento es irrebatible. El único pero que puedo añadir, Marta, por no rendir todas las armas, es que hay varias ediciones del libro... ¡así que en algunas la página tendrá otro número! - Uf, ¡salvados por la campana!

      Eliminar
  3. El principio es el principio, ¿no?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. La página 9, ¿no? El "cando eu era aínda..."

      Eliminar
    2. Lo dicho en el comentario anterior: ¡tenéis más razón que santas! - O santa y santo, vaya.

      Humildemente pido peldón pol mi tolpeza.

      Eliminar

¡Gracias por participar!