En el principio - 9.

   Ahí imos.

 O primeiro cadáver apareceu aboiando nas augas calmas da ría.   Ao principio non se lle ocorreu que podía tratarse dun morto. Visto desde o peirao, de lonxe, aquel vulto de vistosas cores vermellas e negras semellaba unha enorme bolsa de plástico dun coñecido centro comercial da cidade.
  A xornalista engurrou o cello. Incomodáballe que a xente guindase o lixo no mar coma se se tratase dun contedor infinito, habendo todo tipo de facilidades para a súa recollida selectiva. Mais os restos non habían durar moito porque, en cuestión de minutos, aquela cousa fora arrodeada por un cardume de muxes.